18 XI 1913 - 15 I 2001
jezuita
proboszcz parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu w latach 1967 - 1985
Urodził się 18 listopada 1913 roku w Humniskach koło Brzozowa jako syn Antoniego i Anny z domu Dereń. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Starej Wsi 4 sierpnia 1931 roku i tam również 24 października 1943 roku przyjął święcenia kapłańskie.
1945 - 1947 - wikariusz w Starej Wsi
1948 - 1950 - misjonarz ludowy w Opolu
29 VIII 1875 - 6 VIII 1965
- katecheta
Urodził się 29 czerwca 1875 w Mikołowie. Był synem Jana i Selmy z domu Wagner. Pochodził z rodziny niemieckiej. Do katolickiej szkoły ludowej uczęszczał w Mikołowie. Następnie uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w marcu 1897 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1901 we Wrocławiu.
Po święceniach przez dwa lata był wikariuszem w kuracji Najświętszej Maryi Panny w Rudzie. Następnie od 1903 roku pełnił obowiązki katechety w szkole realnej w Rudzie.
4 I 1832 - 23 VII 1902
Urodził się 4 stycznia 1832 roku w Bytomiu. 28 listopada 1888 został proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Wołczynie.
Podczas jego kadencji został pomalowany i odnowiony kościół parafialny, dobudowano nowe wejście na chór organowy, istniejące do dzisiaj. Niestety, choroba uniemożliwiła mu dalsze działania. Zmarł we Wrocławiu w 1902 r., pochowano go w rodzinnym Bytomiu.
10 X 1943 - 1 XI 1982 jezuita
Urodził się w Starej Wsi jaki syn Józefa i Zofii Wątróbskiej. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w swojej rodzinnej miejscowości 30 VII 1959 roku. Tam również 15 VIII 1972 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Pracował w duszpasterstwie ogólnym i młodzieżowym:
1973 - 1974 w Krakowie
1974 - 1978 w Czechowicach
1979 - 1982 w Bytomiu
Zmarł w wieku 39 lat w Bytomiu
28 V 1842 - 20 XI 1910
''KATOLIK'' z dnia 24-go listopada 1910 roku pisał:
''Bytom. Radca duchowny profesor dr. ks. Karol Flöckner zmarł w ubiegłą niedzielę przed południem o godz. 11 po długiej chorobie. Ks. dr. Flöckner urodził się dnia 28 maja 1842 roku we Wrocławiu, osiągnął więc 68 ½ rok życia. Studyował we Wrocławiu theologię, wyświęcony został dnia 1 lipca 1865 r. w Świdnicy, a we Wielkanoc 1867 roku powołany został na gimnazyum w Bytomiu jako nauczyciel religii. Jako taki przez 43 lata wpajał w przeszło 5 000 uczni tegóż gimnazyum zasady katolickiej religii. Niech odpoczywa w pokoju.''
Urodzony w Bytomiu, 29 VII 1840 roku. Przyjął święcenia kapłańskie 29 V 1869 roku w Rzymie.
Był kapelanem w Bytomiu w parafii św. Trójcy.
Zmarł po wieloletnich cierpieniach 23 II 1886 roku.
26.07.1917 - 22.10.1975
Bezpośrednio po wojnie przez trzy lata duszpasterzował w Wysokim Kościele w parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny jako wikariusz.
1952-1953 pracował w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wierzbnej, w dekanacie świdnickim wschodnim, w diecezji świdnickiej.
W styczniu i lutym 1956 roku sprawował przejściowo jurysdykcję proboszcza w parafii p.w. Św. Anny w Widawie.
18 XI 1922 - 2 VI 2001
jezuita
Urodził się 18 listopada 1922 roku jako syn Jana i Zofii z domu Kobiałek we w Golfowe koło Brzozowa. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 15 XII 1946 roku w Starej Wsi. Był zakrystianinem.
Został zapamiętany jako wzór człowieka pokornego i żyjącego modlitwą.
30 III 1882 - 19 VIII 1927.
Był proboszczem w Kujawach w parafii p.w. św. Trójcy.
Zmarł w wieku 45 lat
wikariusz kapitulny w Opolu
Urodził się 4 czerwca 1892 we Lwowie, jako syn radcy namiestnictwa Galicji Jana i Marii z domu Merz. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, które zostały przerwane przez władze carskie w wyniku wyroku skazującego na zsyłkę w głąb Rosji. Udało mu się jednak kontynuować i ukończyć studia w niemieckim seminarium duchownym w Saratowie.
Świecenia kapłańskie przyjął 7 lipca 1918 we Lwowie z rąk abpa J. Bilczewskiego. Był wikarym w Sokolnikach i parafii św. Marii Magdaleny we Lwowie. Potem pracował samodzielnie w parafii Zazule-Kozaki, Ponikwie, Bełz i Strusów (od 1930 roku). Podczas II wojny światowej, gdy był proboszczem w Brodach (od 1937 roku), zdołał uratować od zagłady wielu Żydów.
27 VI 1904 - 9 IX 1961
Urodził się 27 czerwca 1904 roku w Katterbach na Spiszu jako syn Ignacego i Marii z domu Cvengrosch. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 8 XIl 1923 w Kaliszu. Studiował filozofię w Krakowie w latach 1927 - 1930 i teologię w Lublinie 1930-1934. Właśnie w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie 18 VI 1933 roku. Od 1934 roku był operariuszem, a od 1936 roku superiorem w Czerniowcach - będących wówczas w granicach Rumunii.
Po wybuchu wojny w 1939 roku zorganizował tam komitet niesienia pomocy uchodźcom z Polski. Od 1941 roku był wikariuszem generalnym dla Bukowiny. Rok 1941 roku był również początkiem okupacji Czerniowców przez armię niemiecką i rumuńską oraz początkiem prześladowania Zakonu Jezuitów.
29 VIII 1914 - 9 XII 1979
Urodził się 29 sierpnia 1914 roku w Głogowie koło Rzeszowa jako syn Wincentego i Anny z domu Łodoś. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 30 lipca 1930 roku w Starej Wsi. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 czerwca 1944 roku w Nowym Sączu.
Operariusz w Staniątkach, Czechowicach, Wrocławiu, Bytomiu i Częstochowie.
Zmarł 9 grudnia 1979 roku w Bytomiu
10 VI 1905 - 28 I 1945
jezuita
Wikary w kościele pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Bytomiu.
28 stycznia 1945 roku zginął w wieku 40 lat, na plebanii mariackiej w Bytomiu, z rąk sowieckiego żołnierza.
7 VIII 1913 - 22 V 2000
jezuita
Urodził się 7 sierpnia 1913 roku w Tuligłowach koło Rudek jako syn Stanisława i Marii z Grabowskich. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 30 lipca 1929 roku w Starej Wsi i tam również przyjął święcenia kapłańskie 24 października 1943 roku.
Studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w latach 1946 - 1952. Pełnił funkcję operariusza i katechety:
jezuita
Urodził się 21 sierpnia 1933 roku w Starej Wsi jako syn Franciszka i Józefy z domu Wałęckiej. Wstąpił do zakonu w swojej rodzinnej miejscowości 25 września 1952 roku. Studiował filozofię w Krakowie w latach 1954 - 1957 oraz teologię w Warszawie 1957 - 1961. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 sierpnia 1960 roku w Warszawie.
Duszpasterz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu. Przygotował tam wele pokoleń dzieci do sakramentu Pierwszej Komunii Świętej. Kapelan w szpitalu przy ulicy Batorego w Bytomiu.
1915 - 1971
W latach 1957-1958 był wikariuszem w Złotoryi (parafia p.w. św. Jadwigi)
Zmarł w wieku 56 lat
Proboszcz parafii Najświętrzej Marii Panny w Bytomiu. Urodził się w Bytomiu.
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1902 roku. Pracował najpierw w Pszczynie, a następnie w Opolu. Od 21 maja 1922 roku sprawował funkcję proboszcza kościoła NMP w Bytomiu. Przyczynił się do budowy kościoła św. Barbary w Bytomiu. W 1930 roku udał się na kurację w Bawarii. Zmarł nagle w miejskim szpitalu w Monachium, skąd zwłoki sprowadzono do Bytomia.
Pochowany zastał 28 sierpnia 1930 r. w grobie swoich rodziców. W jego pogrzebie wzięli udział m.in. Leon Malhomme, konsul generalny RP w Bytomiu, dr Adolf Knakrick, nadburmistrz Bytomia, radni miejscy, wielu duchownych katolickich, a także dwóch pastorów kościoła ewangelickiego oraz tłumy mieszkańców miasta.
Urodził się 27 lipca 1884 r. w Rzepniowie, Tarnopolskie.
Uczył się w V gimnazjum we Lwowie. Po uzyskaniu matury (w 1905 r.) studiował teologię na Uniwersytecie Lwowskim. W 1909 r. został wyświęcony na kapłana. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Skałacie, Brzeżanach i Kołomyi. 5 maja 1915 roku jako kapelan został zmobilizowany do armii austriackiej i brał udział w działaniach na froncie bukowińskim, rumuńskim i wołyńskim.
Od 11 listopada 1918 r. w służył w Wojsku Polskim. Był kapelanem 19 pp, następnie (od 18 sierpnia 1919 r.) proboszczem 9 DP i Grupy Poleskiej, a później dziekanem 5 Armii. Zweryfikowany, jako proboszcz (ppłk) ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., sprawował funkcje kapelana i nauczyciela religii w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie (1921-1930).
Urodził się 2.IX.1905. W latach 1.X.1937 - 1.I.1941 pracował w Bytomiu Stolarzowicach w parafii p.w. Chrystusa Króla.
Od 1946 pełnił funkcje kapłańskie w Dobrej.
Zmarł 10.III.1952, pochowany na Mater Dolorosa w Bytomiu wraz z matką Anną Rassek.
jezuita
Urodził się w 1874 roku w Czuchowie w rodzinie o tradycjach nauczycielskich.
Jego ojciec Marceli był dyrektorem Szkoły Elementarnej w Czuchowie oraz członkiem Zarządu Kościelnego parafii pw. św. Jerzego w Dębieńsku Wielkim. Miał trzech braci oraz trzy siostry, z całego rodzeństwa tylko jego jeden brat wybrał życie świeckie i został cenionym adwokatem w Bytomiu, siostry wstąpiły do Zgromadzenia Urszulanek.
W latach 1886-1895 uczęszczał do Szkoły Podstawowej i Gimnazjum we Wrocławiu. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do Zakonu Jezuitów. Studiował filozofię oraz teologię w Innsbrucku. Zrobił doktorat z teologii.
6 III 1940 - 7 IX 2005
jezuita - duszpasterz akademicki
Urodził się 6 marca 1940 roku w Gliwicach jako syn Maksymiliana I Marii z domu Butzek. Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił 3 września 1956 roku w Starej Wsi. Studiował filozofię w Krakowie, teologię na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Warszawie oraz prawo kanoniczne na ATK we Wrocławiu. W stolicy, z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego przyjął święcenia kapłańskie 17 czerwca 1968 roku.
Pełnił funkcję operariusza i katechety:
jezuita
Urodził się 11 lipca 1905 roku w Starej Wsi koło Pszczyny jako syn Franciszka i Anny z domu Szmid.
Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 26 IX 1931 roku w Starej Wsi. Pracował tam jako ślusarz w latach 1933 - 1948, a następnie w Krakowie do 1968 roku.
W 1963 roku wykonał wraz z Józefem Niemcem kutą w żelazie bramę (według projektu Dormusa i Świecimskiego), umieszczoną przy przejściu z Kaplicy Wieczystej Adoracji do nawy południowej Bazyliki Serca Jezusowego w Krakowie.
Od 1968 roku pracował w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu, gdzie zmarł 13 września 1975 roku.
Urodził się 20 III 1914 w Młoszowej koło Chrzanowa. Zmarł 21 IV 1976 w Bytomiu.
Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 30 VII 1929 roku w Starej Wsi; święcenia kapłańskie otrzymał 29 VI 1947 roku również w Starej Wsi. Syn Ludwika i Marii z domu Zając.
Studiował matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1938 -1939. Aresztowany 10 XI 1939 roku przez hitlerowców, przeszedł więzienia w Wiśniczu, Oświęcimiu i Dachau. Uwolniony w 1945 roku. Studiował teologię w Lowanium. Następnie wrócił do kaju i w Starej Wsi ukończył studia teologiczne.
Minister w Starej Wsi i w Krakowie; katecheta w Biskupicach i w Bytomiu.
18 II 1807 - 7 V 1874
- polski ksiądz katolicki
- proboszcz parafii marackiej w Bytomiu
- działacz społeczny i polityczny
- tłumacz, autor i wydawca
- przeciwstawiał się germanizacji
- zwany Śląskim Rejtanem
Urodził się w Gościęcinie koło Koźla jako syn miejscowego młynarza. Po zakończeniu studiów we Wrocławiu przyjął tam 9 marca 1831 r święcenia kapłańskie.
3 VI 1947 - 14 II 1999
- jezuita
Urodził się 3 VI w Kolbuszowej Górnej koło Kolbuszowej, zmarł 14 II 1999 w Bytomiu.
- od 1964 nowicjat Towarzystwa Jezusowego w Starej Wsi k. Brzozowa, 1966-1968 studia filozoficzne w Krakowie,
1968-1972 teologiczne w Warszawie;
31 VII 1971 święcenia kapłańskie;
1975-1976 roczne studium duchowości i prawa zakonnego w Czechowicach-Dziedzicach.
1972-1975 praca duszpasterska w jezuickiej parafii NSPJ w Nowym Sączu, 1976-1978 wikariusz parafii Wniebowzięcia NMP w Kłodzku i minister (odpowiedzialny za sprawy administracyjno-materialne) tamtejszego domu zakonnego, 1978-1987 superior oraz proboszcz parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu.
21 X 1873 - 1 III 1948
Urodził się w Ziemięcicach koło Gliwic w 1873 roku. 2 IX 1902 roku w Starej Wsi wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Studiował we Wrocławiu i tam 11VI 1989 roku przyjął święcenia kapłańskie.
W zakonie pełnił funkcję:
1908 - 1910 - wikariusza w Karwinie - misjonarza i rekolekcjonisty głoszacego kazania po polsku i po niemiecku
1911 - 1912 w Czechowicach
1912 - 1913 w Czerniowicach
1913 - 1915 ponownie w Czechowicach
1915 - 1920 w Opawie
1920- 1921 w Cieszynie
1921 - 1923 ponownie w Czerniowicach