Piotr Woźniak

Piotr Woźniak 1912 - 1988
pseudonim Wir

  • żołnierz AK
  • skazany przez władzę ludową - 63 dni spędził w celi śmierci, oczekując na egzekucję
  • bytomski nauczyciel
  • autor książki "Zapluty karzeł reakcji. Wspomnienia AK-owca z więzień w PRL"

Urodził się w 1912 roku w Młyniskach na Podolu, gdzie przed wybuchem II wojny światowej ukończył Seminarium Nauczycielskie w Tarnopolu.

Wraz z wkroczeniem wojsk niemieckich na terytorium Polski wziął udział w kampanii wrześniowej. W roku 1939 został aresztowany przez sowieckie NKWD i więziony w Rawie Ruskiej. Po kilku miesiącach zdołał zbiec z więzienia i wstąpił do podziemia Związku Walki Zbrojnej. W 1941 roku został szefem II oddziału Sztabu Tarnopolskiego tegoż Związku w randze kapitana, przyjmując pseudonim Wir. 14 lutego 1942 roku rozkazem generała Władysława Sikorskiego Związek Walki Zbrojnej został przemianowany na Armię Krajową. Zgodnie z rozkazem Komendanta Głównego Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego z listopada 1943 roku, Piotr Woźniak wraz ze swym oddziałem wziął udział w Akcji Burza.

Od sierpnia 1945 roku Piotr Woźniak był szefem Sztabu Okręgu Narodowej Organizacji Wojskowej na terenie Centralnego Okręgu Przemysłowego. Natomiast we wrześniu 1945 roku został komendantem Okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego na obszarze od Przemyśla po Sandomierz.

W wyniku ogłoszonej amnestii po wojnie, w 1947 roku Piotr Woźniak ujawnił się po tym, jak komunistyczne władze obiecały żołnierzom podziemia, że jeśli zrezygnują z dalszej walki nie będą stosowane wobec nich żadne sankcje. Jednak obietnice okazały się płonne.
Po przyjeździe do Bytomia zamieszkał z żoną przy ulicy Akacjowej i podjął pracę, jako nauczyciel. W 1948 roku został aresztowany.
Przewieziono go do Rzeszowa, gdzie mimo ciężkich tortur nie załamał się w śledztwie. Po 10 miesiącach stanął przed sądem wojskowym, który skazał go na karę śmierci i pozbawienie praw publicznych na zawsze.

Przez 63 dni przebywał w celi śmierci, oczekując na wykonanie wyroku. Niespodziewanie Najwyższy Sąd Wojskowy wyrok ten zamienił na 10 lat pozbawienia wolności. Piotr Woźniak odsiedział 7 lat w więzieniu w Rzeszowie i we Wronkach. Został zwolniony dopiero po śmierci Józefa Stalina w 1955 roku.

Zrujnowane zdrowie wymagało natychmiastowej hospitalizacji. Piotr Woźniak trafił do bytomskiego szpitala pod opiekę profesora Kornela Gibińskiego. Dwa lata po wyjściu na wolność, w czerwcu 1957 roku w wyniku rewizji wyroku został uniewinniony i powrócił do zawodu.

Podjął studia magisterskie, następnie uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych. W 1980 roku wraz z Zenonem Pigoniem założył Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność Ziemi Bytomskiej. Jego książka „Zapluty karzeł reakcji. Wspomnienia AK-owca z więzień w PRL” wyszła nakładem paryskiego wydawnictwa Spotkania.

Piotr Woźniak Piotr Woźniak

Save
Cookies user preferences
We use cookies to ensure you to get the best experience on our website. If you decline the use of cookies, this website may not function as expected.
Accept all
Decline all
Read more
Functional
Tools used to give you more features when navigating on the website, this can include social sharing.
Joomla!
Accept
Decline
$family
Accept
Decline
Analytics
Tools used to analyze the data to measure the effectiveness of a website and to understand how it works.
Google Analytics
Accept
Decline