Mater Dolorosa

18 II 1807 - 7 V 1874

• polski ksiądz katolicki,
• proboszcz parafii marackiej w Bytomiu
• działacz społeczny i polityczny,
• tłumacz, autor i wydawca
• przeciwstawiał się germanizacji
• zwany "Śląskim Rejtanem"

Urodził się w Gościęcinie koło Koźla jako syn miejscowego młynarza. Po zakończeniu studiów we Wrocławiu przyjął tam 9 marca 1831 r święcenia kapłańskie.
W latach 1831–1832 był wikarym w Grzędzinie.
W latach 1832–1839 był wikarym w Raciborzu.
W 1839 r. założył pierwsze w Europie koło czytelnicze w Bytomiu.
Od r. 1840 do śmierci był proboszczem bytomskiej parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

Deputowany do Pruskiego Zgromadzenia Konstytucyjnego w 1848 r. i Pruskiego Zgromadzenia Narodowego
Podczas Wiosny Ludów w dniu 21 lipca 1848 r. w niemieckim Zgromadzeniu Narodowym, ks. Szafranek postawił wniosek, w którym zażądał w ośmiu punktach praw dla "po polsku mówiących Ślązaków".
Latem 1848 r. wraz z Józefem Lompą, Emanuelem Smołką i Józefem Łepkowskim zaczął wydawać w Bytomiu pierwszą prawdziwie polską gazetę na Górnym Śląsku: "Dziennik Górnośląski".

W 1851 r. musiał zrzec się mandatu, gdyż jego wypełnianie kolidowało z pracą duszpasterską.

• działał w ruchu trzeźwości ks. Jana Alojzego Ficka z Piekar Śląskich
• w czasie epidemii cholery i tyfusu opiekował się chorymi, ubogimi i sierotami.
• założył pierwszą żeńską szkołę zawodową w 1853 r. oraz przyczynił się do założenia katolickiego gimnazjum w Bytomiu w 1867 r., a także w r. 1869 szkoły średniej dla dziewcząt i ochronki
• współzałożyciel kasyna katolickiego
• twórca Stowarzyszenia Rodzin Chrześcijańskich
• zakładał „szkoły niedzielne”
• wprowadził msze św. szkolne, nabożeństwa i kazania dla dzieci
• wprowadził zwyczaj częstego przystępowania do Komunii św.
• organizował pielgrzymki do Piekar i na Górę Świętej Anny.

Zginął w tragicznych okolicznościach, a mianowicie w wypadku, do którego doszło w czasie jego podróży do jednego z parafian. Wskutek doznanych obrażeń zmarł w dniu 7 maja 1874 r.

O tym jak był cenioną postacią najlepiej może świadczyć ogromną liczbą wiernych, którzy przybyli na jego pogrzeb. Jak podają źródła historyczne, w ostatniej drodze towarzyszyło mu ponad 30.000 osób, w tym również ludzie, którzy przybyli spoza Bytomia. Mowę porzegnalną na jego pogrzebie w języku polskim wygłosił mowę ks. Antoni Stabik.

7 VIII 1913 - 22 V 2000

jezuita

Urodził się 7 sierpnia 1913 roku w Tuligłowach koło Rudek jako syn Stanisława i Marii z Grabowskich. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 30 lipca 1929 roku w Starej Wsi i tam również przyjął święcenia kapłańskie 24 października 1943 roku.

Studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w latach 1946 - 1952. Pełnił funkcję operariusza i katechety:

• w Krakowie 1952 - 1953
• w Rudzie Śląskiej 1953 - 1958
• w Gliwicach 1958 - 1962
• we Wrocławiu 1962 - 1963
• w Biskupicach 1963 - 1966

Następnie:

• superiora w Biskupicach 1966 -1967
• rektora w Starej Wsi 1967 - 1970

Ponownie operariusza:

• w Rudzie Śląskiej 1971 - 1976
• w Nowym Sączu 1976 - 1978
• w Bytomiu gdzie zmarł w 2000 roku

6 III 1940 - 7 IX 2005

jezuita - duszpasterz akademicki

Urodził się 6 marca 1940 roku w Gliwicach jako syn Maksymiliana I Marii z domu Butzek. Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił 3 września 1956 roku w Starej Wsi. Studiował filozofię w Krakowie, teologię na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Warszawie oraz prawo kanoniczne na ATK we Wrocławiu. W stolicy, z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego przyjął święcenia kapłańskie 17 czerwca 1968 roku.

Pełnił funkcję operariusza i katechety:

• - w Bytomiu 1969 - 1971
• - We Wrocławiu 1972 - 1975
• - w Krakowie 1975 - 1978

następnie był:

• - ekonomem w Wydawnictwie Apostolstwa Modlitwy w Krakowie 1978 - 1979
• - superiorem i proboszczem w Gliwicach 1982 - 1985
• - operariuszem w Niemczech, w Gissen 1986 - 1995
• - w Bytomiu 1995 -2005

Kochany przez młodzież duszpasterz akademicki